Obok ogrzewania podłogowego, ogrzewanie ścienne jest kolejnym systemem niskotemperaturowego, wielkopowierzchniowego ogrzewania pomieszczeń. Pozwala wyeliminować z architektury wnętrz grzejniki, które już dawno przestały być ozdobą nowoczesnego wnętrza.
Ogrzewanie ścienne wodne konstrukcyjnie zbliżone jest do ogrzewania podłogowego, z tym że układane jest na ścianach. Rury mocuje się do ściany przed tynkowaniem za pomocą listew montażowych i układa pętle o zagęszczeniu od 10 do 30cm. Po umocowaniu rur i wykonaniu próby ciśnieniowej, rury grzewcze przykrywa się zbrojonym tynkiem grubszym o grubość rur, niż byłoby to przy normalnym tynkowaniu. Do ogrzewania ściennego stosować można tradycyjne rury wielowarstwowe 16mm (takie jak przy ogrzewaniu podłogowym), lub specjalnie dedykowane rury o mniejszych przekrojach. Ważną kwestią jest układanie rur tak, by było możliwe ich odpowietrzenie w trakcie eksploatacji. Najczęściej stosuje się rozwiązanie z meandrem ułożonym poziomo, z rozdzielaczem zlokalizowanym na wyższym piętrze lub poddaszu. Jeżeli odpowietrzamy tylko jedną pętlę, można w miejsce rozdzielacza zastosować szafkę z odpowietrznikiem i zaworem regulacyjnym, tzw. Multibox, umieszczoną powyżej pętli ogrzewania.
System ogrzewania ściennego gwarantuje pokonanie strat tam, gdzie one najbardziej występują- czyli na ścianach zewnętrznych budynku. Dodatkowe zagęszczenie wokół otworów okiennych i drzwiowych zapewni wystarczająca ilość ciepła do ogrzania pomieszczenia. Wadą ogrzewania ściennego, o której należy wspomnieć, jest konieczność zachowania ostrożności w trakcie późniejszej ingerencji w powierzchnię ściany w trakcie wbijania gwoździ itp. rury Alupex z wkładką aluminiową można jednak zlokalizować za pomocą prostych wykrywaczy metali, co ułatwia bezstresowe mocowanie np. obrazów do ścian. Powierzchnie ogrzewania ściennego nie powinny być też w całości na stałe zastawiane meblami, lub zasłaniane ciężkimi zasłonami. Może to zmniejszać wydajność systemu.
Poza wymienionymi uwagami, ogrzewanie ścienne w zasadzie jest rozwiązaniem tak samo dobrym jak ogrzewanie podłogowe. Dlatego w budynkach niskoenergetycznych i budynkach pasywnych często stosuje się je w tych pomieszczeniach, gdzie z różnorakich powodów nie można zastosować ogrzewania podłogowego. Budynek w całości ogrzewany ogrzewaniem podłogowym i ściennym będzie wymagał maksymalnych temperatur zasilania na poziomie 35oC, co jest rozwiązaniem wręcz dedykowanym dla pomp ciepła.
Sprawności COP pomp ciepła podawane są wg normy EN 14511 właśnie dla parametrów zasilania instalacji 35oC.
Moc ogrzewania ściennego waha się w granicach od ok. 60W/m2 do nawet 220W/m2 i zależy od kilku głównych czynników, m.in.:
- temperatury czynnika grzewczego
- gęstości i przekroju ułożonych rur
- grubości i rodzaju tynku
- prędkości przepływu
W przypadku wydzielenia dla ogrzewania ściennego oddzielnego obiegu grzewczego można z niego uzyskać większe moce niż przy ogrzewaniu podłogowym. Można to zrobić podnosząc nieznacznie temperaturę zasilania. O ile dla ogrzewania podłogowego temperaturą optymalną będzie 35oC w pomieszczeniach stałego pobytu, o tyle przy ogrzewaniu ściennym nie mamy tego ograniczenia. (ciepła podłoga może być uciążliwa dla mieszkańców, podczas gdy ciepła ściana nie jest już problemem).
Dodatkowym atutem ogrzewania ściennego jest możliwość wykorzystania go latem do chłodzenia pomieszczeń. Przy ogrzewaniu podłogowym jest to o tyle trudniejsze, że w codziennej eksploatacji chłodzona podłoga może być nieprzyjemna dla mieszkańców nawet w upały. Chłodzone ściany odbierają nadmiar ciepła z pomieszczenia bez powodowania dyskomfortu dla mieszkańców. Na zasilaniu chłodem instalacji montuje się wtedy czujnik punktu rosy dla uniknięcia wilgotnienia ścian przy wysokiej wilgotności powietrza w trakcie upałów.
Jeżeli instalacja ogrzewania/chłodzenia ściennego będzie współpracowała z pompą ciepła, to otwiera to możliwości wykorzystania praktycznie darmowego chłodu. Wiele pomp ciepła dostępnych na rynku posiada funkcję chłodzenia pasywnego (np. w pompach marki Viessmann jest to Natural Cooling), oraz aktywnego ( w Viessmann- Active Cooling). Chłodzenie pasywne pompą ciepła polega na przekazywaniu nadmiaru ciepła z budynku do źródła dolnego pompy ciepła- sond gruntowych lub kolektora płaskiego. Jedynym kosztem jest wtedy praca pompy obiegowej solanki, natomiast dodatkowym atutem jest ułatwienie regeneracji źródła dolnego po zimie. Chłodzenie aktywne polega na dodatkowym załączeniu sprężarki i odwróceniu kierunku przepływu czynnika chłodniczego. Umożliwiają to rewersyjne pompy ciepła- w takim przypadku parownik staje się skraplaczem i na odwrót. Podobnie dzieje się w przypadku pomp ciepła powietrze-woda, gdzie ciepło jest przekazywane do powietrza zewnętrznego przy wykorzystaniu sprężarki.
O nas Referencje Realizacje |
Oferta Centralne ogrzewanie
|
Produkty Kolektory słoneczne |
Polecamy Pompa ciepła w Lublinie z dofinansowaniem z NFOŚiGW-
|
Kontakt ul. Inżynierska 8 lok.7 20-484 Lublin |
||||
Mapa strony | Polityka prywatności Copyright InKam 2013 | Design by G. Wójcik, BCS |